Kategorie
Uncategorized

Mikromuzeum Zakątek Siekierkowski

Z okazji obchodów 100-lecia stołeczności Siekierek w Dorożkarni została zaaranżowana przestrzeń nawiązująca do przeszłości osiedla. Dzielimy się niezwykle bogatą historią w niestandardowy sposób.  Na magnetycznej ścianie umieszczone zostały historyczne, niezwykłe, bo pochodzące z rodzinnych archiwów siekierczan, fotografie. Bywalcy Dorożkarni mogą w dowolny sposób je przestawiać, tworzyć kolaże, układać własne opowieści i kompozycje. Materiały audiowizualne, nagrania dźwiękowe oraz cała galeria fotograficzna jest umieszczona na monitorze.

 

Od 2018 roku nasze mikro muzeum uczestniczy w międzymuzealnej grze miejskiej  „Raz, dwa, trzy, warszawiakiem jesteś Ty”.

 

Koordynatorem gry jest Muzeum Powstania Warszawskiego.

Kategorie
Uncategorized

KULTURA BEZ BARIER

Bliskie są nam idee prezentowane przez Fundację Kultury Bez Barier.   Dlatego też pracownicy Dorożkarni uczestniczyli w warsztatach dotyczących współpracy z publicznością z niepełnosprawnością ruchową, wzrokową i słuchową, które poprowadzili specjaliści z Fundacji.

Kultura bez barier to także brak bariery finansowej, dlatego na spektakle i koncerty mamy wstęp wolny, uczestnicy zajęć zaś płacą 25% ich wartości, 75% pochodzi ze środków publicznych.

 

W 2018 roku Dorożkarnia po raz pierwszy stała się współorganizatorem Warszawskiego Festiwalu Kultury Bez Barier.

 

Kategorie
Uncategorized

RAZ DWA TRZY WARSZAWIAKIEM JESTEŚ TY

VIII edycja międzymuzealnej gry „Raz, dwa, trzy, warszawiakiem jesteś ty”

Zapraszamy rodziny z dziećmi na wakacyjną przygodę, która potrwa od 18 czerwca do 9 września 2018 roku. Tym razem – w nawiązaniu do setnej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości – motywem przewodnim zabawy będzie hasło „Nasza Niepodległa”. Dzięki przygotowanym przez nas łamigłówkom i zadaniom poznacie również cudzoziemców, którzy współtworzyli historię Warszawy. Aby rozpocząć przygodę, wystarczy wejść na stronę www.razdwatrzywarszawiak.pl, zarejestrować się i za darmo pobrać przygotowane materiały. Koniecznie zarezerwujcie sobie czas – na wszystkich graczy czekają nowe zadania, ciekawostki i nagrody.

Na wspólną zabawę zaprasza Muzeum Powstania Warszawskiego oraz współorganizatorzy: Centrum Edukacyjne IPN im. Janusza Kurtyki „Przystanek Historia”, Dom Kultury „Dorożkarnia”, Dom Spotkań z Historią, Dział Starej Książki Medycznej Głównej Biblioteki Lekarskiej, Fundacja Kronenberga przy Citi Handlowy, Kordegarda Galeria Narodowego Centrum Kultury, Muzeum Gazownictwa, Muzeum Geologiczne PIG-PIB, Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN, Muzeum Historyczne w Legionowie, Muzeum im. Kazimierza Pułaskiego w Warce, Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego, Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku, Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego, Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie, Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Niepodległości, Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie, Muzeum Starożytnego Hutnictwa Mazowieckiego im. Stefana Woydy w Pruszkowie, Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Muzeum Warszawskiej Pragi, Narodowy Instytut Fryderyka Chopina, VIII Ogród Jordanowski, PAN Muzeum Ziemi w Warszawie, Stacja Muzeum, Towarzystwo Ubezpieczeń Prudential, Zamek Królewski w Warszawie i ZOO Warszawa.

 

Nasza gra zdobyła Grand Prix Warszawskiej Nagrody Edukacji Kulturalnej 2016 oraz nagrodę Złotego Słonecznika 2015 przyznawaną najlepszym inicjatywom dla dzieci.

 

Kategorie
Uncategorized

program Starter

STARTER – to projekt wsparcia młodych artystów na początku ich drogi. Pierwsze projekty zrealizował tutaj m.in. Tomasz Bagiński, Jakub Łukowski, Rafał Skalski. Mogą z niego skorzystać osoby, które chcą zrobić pierwszy spektakl, koncert, wystawę.

Kategorie
Uncategorized

Akademia Sztuk Wszelakich 55+

prowadzi: Damian Kalita – animator kultury

środy, godz. 14.30 – 16.00

bezpłatnie

 

Projekt jest odpowiedzią na potrzeby mieszkańców Warszawy zainteresowanych malarstwem, sztuką i kulturą. Celem działania Akademii jest pogłębianie wiedzy, inspirowanie oraz poznawanie nowych miejsc, niszowych galerii oraz dużych muzeów.

Akademia to cykl wykładów, spotkań z twórcami, wizyt w pracowniach oraz oprowadzań po wystawach i ciekawych miejscach na artystycznej mapie Warszawy. Spotykamy się raz tygodniu, poruszamy zagadnienia sztuki współczesnej i historii sztuki, rozmawiamy o powiązaniach pomiędzy sztuką, kulturą i modą, poznajemy różne techniki malarskie, spotykamy się z młodymi artystami. Poznajemy ciekawych i twórczych ludzi, nowe miejsca i zagadnienia, razem wychodzimy do kina i

 

W programie:

  • wykłady o kulturze, sztuce, modzie
  • spotkania z artystami
  • zwiedzanie pracowni młodych twórców
  • konsultacje malarskie
  • oprowadzania z przewodnikiem po wystawach w galeriach i muzeach
  • wspólne wyjścia do teatru i kina
  • plenery malarskie

Kontakt do prowadzącego: tel. 663-654-763, e-mail: damian.kalita@dorozkarnia.pl

 

 

Kategorie
Konkursy i festiwale Uncategorized

Konkurs taneczny

22 marca 2018, godz. 10.00

młodzi artyści przygotowywani przez nauczycieli, opiekunów szkolnych, czy rodziców mają okazję wystąpić na scenie i zostać (d)ocenionymi przez profesjonalnych jurorów,

opiekunowie artystyczni i szkoły mogą zobaczyć jak wygląda edukacja artystyczna w innych mokotowskich szkołach czy przedszkolach, inspirować się do nowych, kreatywnych działań,

rodzice i rodziny będą pękać z dumy oglądając swoje dzieci występujące na prawdziwej scenie podczas finałów poszczególnych konkursów czy podczas gali finałowej Festiwalu,

instytucje oświaty i kultury mają szansę pogłębić współpracę na Mokotowie, wzajemnie inspirować się, by dzięki temu rozwijać wrażliwość i artystyczne działania dzieci i młodzieży,

wspólnie propagujemy wrażliwość i wiedzę o sztuce literackiej, wizualnej, teatralnej, muzycznej wśród młodego pokolenia.

Organizator konkursu:

Dom Kultury Dorożkarnia w Dzielnicy Mokotów m.st Warszawy ul. Siekierkowska 28, 00-709 Warszawa.

Odbiorcy:

Konkurs dla zespołów tanecznych w trzech grupach wiekowych:

grupa I – klasy 1-3 (szkoła podstawowa),

grupa II – klasy 4-6 (szkoła podstawowa),

grupa III – wszystkie klasy gimnazjalne i liceum.

O przynależności zespołu do grupy wiekowej decyduje wiek większości członków zespołu (2/3).

Zgłoszenia:

Termin zgłoszenia: 8 marca 2018 – wypełnij kartę.

Zasady:

  • Do udziału w konkursie zostaną zakwalifikowane wszystkie grupy i zespoły taneczno-ruchowe działające w placówkach oświatowych dzielnicy Mokotów.
  • Prezentacje będą oceniane przez jury w dwóch kategoriach:

1. taniec ludowy

2. taniec nowoczesny – dopuszczalne są różne formy, gatunki i techniki tańca, np. rap, hip-hop funky, modern, formacje disco, inscenizacje piosenek, widowiska ruchowo-taneczne.

  • Uczestnicy występują z własnym instrumentalnym akompaniamentem, (Organizator zapewnia jedynie elektroniczny fortepian) lub podkładem muzycznym (wyłącznie płyta CD – opisana!).
  • Uczestnicy prezentują maksymalnie dwa programy, czas jednego występu do 4 minut.
  • Na każdą prezentację należy przysłać oddzielne zgłoszenie.
  • Zespół zobowiązany jest do stawienia się na godzinę przed planowaną prezentacją.
  • Organizatorzy dysponują powierzchnią do prezentacji 5×8 m, zapewniają sprzęt nagłaśniający oraz podłogę baletową.
  • Jury oceniać będzie według następujących kryteriów: oryginalność pomysłu, układ choreograficzny, kompozycja taneczna, technika i harmonia ruchu, pomysłowość kostiumu, wdzięk i elegancję wykonania, adekwatność kostiumu, muzyki i choreografii do kategorii wiekowej.
  • Jury ma prawo do  dyskwalifikacji zespołów, które zaprezentują nieodpowiednie dla swojego  wieku: kostium, ruch bądź muzykę.
  • Wszelkie decyzje jury są ostateczne i niepodważalne.

Laureaci I miejsc otrzymają dyplomy oraz nagrody w formie udziału w warsztatach tanecznych. Laureaci pozostałych miejsc otrzymają dyplomy oraz nagrody rzeczowe.

Przebieg:

22 marca 2018 r., godz. 10:00  – prezentacje taneczne, obrady jury. Ogłoszenie wyników konkursu.

Jury:

Anna Jujka – choreograf, tancerka

Bartosz Figurski – tancerz, choreograf

Jakub Krawczyk – aktor, tancerz.

Jury przyznało nagrody i wyróżnienia:

KATEGORIA KLASY 1-3
Donaty – „Taniec nowoczesny Donatów” – 1 miejsce
Fantazja I – „Moja sfora” – 2 miejsce
Buziaki – „Moja klasa 3 a” – 3 miejsce

KATEGORIA KLASY 4-6
Fantazja II – „Strażnicy ziemi” – 1 miejsce
Inspire cheerleaders – „Cheer” – 2 miejsce
Zespół OPP 70 „Spakowana?” – 3 miejsce

KATEGORIA KLASY GIMNAZJALNE I LICEUM
Wowam – „Borders” – 1 miejsce
Monika Stępniewska i Weronika Adamska -„Tęsknota” – 2 miejsce
Fantazja III – „Etiuda emocji” – 3 miejsce

WYRÓŻNIENIE
Mało oryginalne „Havana ho”

Zdjęcia z konkursu: TUTAJ

 

granatowy-RGB

Kategorie
Uncategorized

Teatr Tańca TEST – spektakle


InDanceGration

premiera – listopad 2018 r.

Projekt InDanceGration to próba łamania stereotypów i schematów na temat „inności”,  jakie powszechnie  funkcjonują w naszym życiu codziennym. Projekt jest poszukiwaniem porozumienia i tolerancji dla odrębności kulturowej. Dominują w nim obustronne chęci jej poznania i zrozumienia,  a nie negacji i odrzucenia. W programie najbardziej istotną rolę odgrywa wzajemne poznanie  technik i form  tańca, wywodzącego się z tradycji.

Elementem finałowym koncertu finałowego  jest utwór „Zaproście mnie do stołu” autorstwa W. Szymanowicza: „Zaproście mnie do stołu. Zróbcie mi miejsce między Wami. Wspominajcie sobie trudne lata. Powiedzcie otwarcie co serdecznie boli? Może znajdzie się między wami voyager? Opowie o barwnych krajach, egzotycznych krajach (..)”

Projekt dofinansowany z  Funduszu Animacji Kultury w ramach Warszawskiego Programu Edukacji Kulturalnej  2018.

Choreografia: Izabella Borkowska

Opieka reżyserska: Darek Sikorski

Film: Jacek Różański

Wokal: Filip Rychcik.


CORPODANCE

premiera – marzec 2018 r.

to spojrzenie w wewnętrzną strukturę pewnej firmy. Jeden dzień w pracy/jeden tydzień/a może jeden miesiąc? Wszystko jest umowne i bardzo symboliczne. Każdy dzień jest taki sam. Praca to rutyna, panuje ustalona hierarchia, podział władzy oraz uprawnień. Każdy zna swoje miejsce i nawet nie próbuje tego zmienić. Lecz pewnego dnia wszystko się niespodziewanie zmienia…
Tańczą jako:
MANAGING DIRECTOR- Aleksandra Olszewska
CHIEF ACCOUNTANT – Paula Klajnowska
FINANCIAL ANALYST – Katarzyna Gajewska
REGIONAL COORDINATOR – Agnieszka Senderowska
PRODUCT MANAGER – Marta Opilska
TEAM LEADER – Agnieszka Wereszczyńska
ASSISTANT- Agnieszka Milewska
SENIOR CONSULTANT- Tomasz Łukawski
Reżyseria/scenografia: Darek Sikorski
Choreografia/stylizacja: Izabella Borkowska
Światło: Jerzy Frączek.


PODRÓŻE ALICJI

premiera na Siekierkach – wrzesień 2017 r.

Mała ALICJA dorosła i jest tym lekko sfrustrowana. Stała się ALICJĄ LIDELL. Dziewczyną/Kobietą, która szuka swojego miejsca na ziemi i zadaje mnóstwo pytań. Ciasno jej w swojej codzienności. Zmęczona obowiązkami, pracą, rutyną i nieszczęśliwa młodzieńczą frustracją, postanawia znaleźć swoje miejsce na ziemi. Szuka zatem swojego WONDERLAND.

ALICJA boi się wyruszyć sama. Zwołuje ekipę PRZYJACIÓŁ i z nimi rusza na poszukiwanie CZARYTORIUM. Po drodze wplątuję się w różne przygody, które pozwalają ALICJI na przemyślenie sensu swojej wędrówki. PODRÓŻ obnaża powierzchowność szukania i pytań o przyszłość.  PODRÓŻ wyznacza nasze miejsce na Ziemi i odkrywa nasze prawdziwe JA.

Do ALICJI, bogatszej o doświadczenia PODRÓŻY, dociera, że nasz upragniony WONDERLAND jest tam, gdzie my go sami stworzymy. Nasza KRAINA CZARÓW jest tam gdzie akurat jesteśmy. I gdzie są ci, z którymi chcemy być! Każdy może stworzyć swój WONDERLAND! ALICJA staje się KRÓLOWĄ swojej własnej KRAINY CZARÓW i może zarządzać nią (sobą) jak zechce!

Scenariusz i Choreografia: Izabella Borkowska

Stylizacja: Aleksandra Olszewska

Reżyseria i scenografia: Darek Sikorski

OSOBY:

ALICJA LIDDELL – Aleksandra Olszewska

SZALONY KAPELUSZNIK – Agnieszka Senderowska

KOT Z CHESHIRE – Marta Opilska

BIAŁA KRÓLOWA – Paula Klajnowska

CZERWONA KRÓLOWA – Agnieszka Wereszczyńska

BIAŁY KRÓLIK – Katarzyna Gajewska

GĄSIENNICA – Agnieszka Milewska

BLIŻNIAKI – Tomasz Łukawski

CHÓR GRECKI – Teatr Tańca JAZZ/STUDIO JAZZ


PUNKT WIDZENIA

premiera – grudzień 2015 r.

Spektakl taneczny pokazujący inne punkty widzenia kobiet i mężczyzn na codzienne sprawy. Będzie to próba odpowiedzi na pytanie – czy i dlaczego różnią się od siebie? Ich punkt widzenia na przyjaźń, miłość, ale też na tak prozaiczne rzeczy jak jedzenie, czy sprzątanie. Czy porozumienie między dwiema płciami jest możliwe? Jak znaleźć wspólny język? Czy wystarczy wzajemny szacunek i zrozumienie odmienności?

W spektaklu zostaną poruszone nie tylko ważne sprawy życiowe, tancerze w żartobliwy sposób opowiedzą o przywarach i stereotypach kobiet i mężczyzn, a dopełnieniem tematu będą teksty wykorzystanych w spektaklu piosenek.

Choreografia, kostiumy, charakteryzacja: Izabella Borkowska i zespół.

Reżyseria, scenografia: Darek Sikorski.

Tancerze: Łukasz Broniak, Katarzyna Gajewska, Aleksandra Hofman, Debora Łojko, Tomasz Łukawski, Paula Klajnowska, Maciej Oficjalski, Daniela Okuniewska, Aleksandra Olszewska, Marta Opilska, Agnieszka Senderowska.

Muzyka: Maria Peszek, Anita Lipnicka, Natalia Przybysz, Dominika Barabas, Kasia Nosowska, Mela Koteluk, Incarnations, Kamil Bednarek, Maciej Maleńczuk & Wojciech Waglewski, Jacek Bończyk, Andrzej Piaseczny, Grzegorz Markowski, Michał Krauwurst, Pabloplavo.


NO RULES

Zasada numer jeden – nie będzie żadnych zasad
Zasada numer dwa – to dla Ciebie, to właśnie dla Ciebie
Zasada numer trzy – jeśli masz jakieś wątpliwości, tam są drzwi
Zasada numer cztery – powiedz mi więcej, powiedz mi więcej, powiedz mi więcej
Zasada numer pięć – rób tak, żeby Bóg był zawsze po twojej stronie
Zasada numer sześć – nie będzie żadnych poprawek
Zasada numer siedem – nie pozostawiaj miejsca pomiędzy
Zasada numer osiem – po prostu bądź sobą, wtedy może Ci uwierzę

Bez kłamstw, bez sztuczek
Bądź prawdziwy, kochaj sztukę, ciągle poszukuj
A będę Cię bezgranicznie kochać

część I – SMĘTY
część II – ODMĘTY

Występują: Roch Alończyk, Łukasz Broniak, Katarzyna Gajewska, Zofia Heldwein, Aleksandra Hofman, Arkadiusz Hryb, Marcin Jabłoński, Debora Łojko, Tomasz Łukawski, Daniela Okuniewska, Aleksandra Olszewska, Marta Opilska, Agnieszka Senderowska, Tom Wohlfahrt.

choreografia: Izabella Borkowska
wizualizacje: Marek Sobolewski
kostiumy i charakteryzacja: TeTaTe
światło: Marcin Gruszka
reżyseria: Darek Sikorski


DANCING

premiera czerwiec 2013 r.

Tańczą dziś w dancingu indra
Mister Shean ze swoją panią
On pół diabła ona anioł
W równych frakach i cylindrach
Twardzi jak rzeźbione drzewo
Lżejsi niż łabędzie puchy
Z jakąś pasją obłąkańczą
Wykonują wspólne ruchy 

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, fragment wiesza ”Ekscentrycy” z tomu Dancing. Karnet balowy 1927

Tancerze zapraszają na DANCING – wieczorek taneczny, na którym każdy może się pokazać z jak najlepszej strony i znaleźć partnera do tańca. Parkiet wyzwala różne emocje i uwalnia uczucia a wiersze Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej potęgują siłę tańca.
Dziewięćdziesięciu tancerzy, dwa parkiety taneczne, dużo pięknej muzyki i nastrojowej poezji. ZAPRASZAMY NA DANCING!
W spektaklu obok TESTu udział biorą: TAKT, STEP, Old Dance z Dorożkarni oraz Slyde, Flesz, Grupa Musicalowa, Freak, S’Dance, ALL Dance z Domu Kultury ŚRÓDMIEŚCIE
czas trwania: 65 minut
choreografia: Izabella Borkowska
reżyseria: Darek Sikorski


WIECZÓR Z ALICJĄ

premiera maj 2012 r.

Bajkowe widowisko taneczne inspirowane powieścią Alicja w Krainie Czarów Lewisa Carolla z udziałem ponad pięćdziesięciu tancerzy, grupy bębniarskiej, kuglarzy i muzyków.
Alicja – jest dziewczynką o rozwiniętej wyobraźni, odważną, ciekawą świata, nieco przemądrzałą, wrażliwą na poezję. Dzięki snom przenosi się do bajkowych, fantastycznych krain, gdzie przydarzają się jej niesamowite, na poły purnonsensowe przygody.
Obok TESTu w spektaklu zatańczyli: STEP i TAKT z Dorożkarni oraz FLESZ i SLYDE z DK Śródmieście.
Widowisko przygotowywane przez Izę Borkowską i Darka Sikorskiego specjalnie na Dziecięcą Stolicę 2012.

W zespole TESTu występują: Roch Alończyk, Łukasz Broniak, Katarzyna Gajewska, Zofia Heldwein, Aleksandra Hofman, Marcin Jabłoński, Łukasz Król, Maciej Kuczyński, Debora Łojko, Aleksandra Olszewska, Marta Opilska, Adam Rosiak, Agnieszka Senderowska;
choreografia: Iza Borkowska
kostiumy: Teatr Tańca TEST
inscenizacja: Darek Sikorski
czas trwania: 50 minut


DanceDanceDance

premiera – styczeń 2012 r.

„Kiedy usłyszysz muzykę musisz tańczyć. Rozumiesz, co mówię? Tańczyć. Ciągle tańczyć. Nie wolno ci się zastanawiać, po co tańczysz. Nie wolno ci myśleć, co to znaczy, bo to nie ma znaczenia. Jeśli zaczniesz o tym myśleć, zatrzymasz się w tańcu. A kiedy się zatrzymasz, nie będę mógł już nic dla ciebie zrobić.”

Ten cytat z książki Haruki Murakamiego sprowokował nas do pokazania tancerzy w pracy nad kolejnym spektaklem teatru tańca. Tancerzy postrzeganych nie poprzez zwyczajowe wyobrażenie o tańcu, ale walczących z własnym ciałem, kontuzjami, twórczą niemocą i stereotypowym myśleniem o tańczeniu. Tancerzy, którzy tu i teraz zmagają się z przeciwnościami losu ale nie mogą przestać tańczyć.

W spektaklu wykorzystano piosenki: Lykke Li, Touch and Go, Pink Martini, Incarnation, Quincy Jones, Camille, Mouse T, Audiofeels, Owain Phyfe.

występują: Roch Alończyk, Łukasz Broniak, Katarzyna Gajewska, Zofia Heldwein, Aleksandra Hofman, Marcin Jabłoński, Debora Łojko, Aleksandra Olszewska, Marta Opilska, Adam Rosiak, Agnieszka Senderowska.

choreografia i kostiumy: Iza Borkowska

reżyseria i scenografia: Darek Sikorski


TAK TRUDNO…

premiera – luty 2010 r.

Polska muzyka i teksty piosenek prowokują do opowiadania własnych historii… Najnowszy spektakl TESTu jest zdecydowanie inny od poprzednich produkcji zespołu. To czysta formuła teatru tańca – bez linearnego ciągu… Próba „dotknięcia” widza i stworzenia przestrzeni do jego własnych przemyśleń. W spektaklu wykorzystano muzykę: Marii Peszek Moje miasto, Katarzyny Nosowskiej Uciekaj moje serce, Justyny Steczkowskiej Oko za oko, Afromental Bananowy song, Sistars Siła sióstr, Dżemu List do M, Kayah Trudno kochać, Stanisława Soyki Jak dzieci, O.N.A. Niekochana, Edyty Bartosiewicz Ostatni, Kayah Jestem kamieniem, Katarzyny Nosowskiej Wielka Dama tańczy sama, Kultu Do Ani, Lao Che mpaKOmpaBIEmpaTA, Kuby Badacha Wyspa

występują: Magdalena Bińkowska, Łukasz Broniak, Katarzyna Gajewska, Zofia Heldwein, Aleksandra Hofman, Marcin Jabłoński, Olga Krawczak, Piotr Kropidłowski, Maciej Kuczyński, Debora Łojko, Marlena Miszkiewicz, Aleksandra Olszewska, Marta Opilska, Aleksandra Pacak, Grzegorz Rajs,Adam Rosiak, Agnieszka Senderowska, Małgorzata Śmielak.

choreografia: Iza Borkowska
scenografia i kostiumy: Iza Borkowska, Darek Sikorski
reżyseria: Darek Sikorski


MAGAZYN 2084

premiera – kwiecień 2008 r.

Rzecz dzieje się w przyszłości. Jest rok powiedzmy 2084. Światem, z pomocą robotów, rządzi garstka nadludzi. Zmechanizowane i zautomatyzowane życie „zwykłych” ludzi ogranicza się do wykonywania prostych czynności. Człowiek stał się „towarem egzotycznym” a kontakty międzyludzkie ograniczają się do wymiany e-maili. Do Magazynu nr 2084 trafia prototyp robota-modelki…

W spektaklu wykorzystano muzykę z filmów Baza Luhrmanna.

choreografia: Iza Borkowska
scenografia i kostiumy: Iza Borkowska, Darek Sikorski
reżyseria: Darek Sikorski

obsada: MANEKINY: Magdalena Bińkowska, Katarzyna Gajewska, Aleksandra Hofman, Olga Krawczak, Debora Łojko, Marlena Miszkiewicz, Marta Opilska, Aleksandra Pacak, Agnieszka Senderowska, Małgorzata Śmiglak, MAGAZYNIERZY: Maciej Beczek, Łukasz Broniak, Michał Góral, Marcin Jabłoński, Michał Piwowarem, STYLIŚCI: Aleksandra Olszewska, Grzegorz Rajs.


ALEGRIA TOWN

premiera – marzec 2007 r.

Spektakl powstał z inspiracji muzyką ze spektakli Cirque du Soleil i właśnie „lektura” tych utworów skłoniła twórców dorożkarniowego teatru do zbudowania własnej opowieści teatralno-tanecznej. Na podstawie marzeń i wrażeń członków Teatru Tańca TEST zasłuchanych w rytmy „słonecznej muzyki” powstały obrazy opisujące wyimaginowane zdarzenia z życia małego miasteczka. Codzienne czynności – praca, zabawa, modlitwa i to co zdarza się między ludźmi – miłość, nienawiść, zdrada, zazdrość są na scenie wyrażane nie tylko ruchem, śpiewem i tańcem, ale również zapachem, dotykiem i smakiem. Gdzieś na granicy teatru i życia następuje spotkanie człowieka z człowiekiem, aktora z widzem,wrażenia z wrażliwością.

Tytułowe miasteczko Alegria Town to inaczej Miasto Radości. Zamieszkane przez 16 osób, których głównym pożywieniem są pomarańcze, obowiązującą filozofią – sensualizm, a zaletami i wadami – wrażliwość i nadwrażliwość. Główne motto mieszkańców produkujących przede wszystkim czekoladę brzmi: nihil est in intellectu quin prius fuerit in sensu łac., nie ma nic w umyśle, czego by przedtem nie było w zmysłach; umysł nie ma pojęć wrodzonych, jest on nie zapisaną tablicą, którą zapisują dopiero postrzeżenia.

choreografia: Iza Borkowska
scenografia: Aleksandra Olszewska, Darek Sikorski
kostiumy: Iza Borkowska, Krzysztof Ryzlak
reżyseria: Darek Sikorski

obsada: Debora Łojko, Aleksandra Hofman, Aleksandra Olszewska, Marta Opilska, Michał Piwowarem, Aleksandra Pacak, Katarzyna Gajewska, Marlena Miszkiewicz, Michał Góral, Łukasz Bronia, Małgorzata Śmiglak, Marcin Jabłoński, Olga Krawczak, Agnieszka Senderowska Maciej Beczek, Magdalena Bińkowska.


MUSIC-CALL

premiera – luty 2006 r.

Młodzi ludzie zajmują się tym co lubią najbardziej i nad czym pracują na co dzień – musicalem – który, staje się podstawą przedstawienia. Początkowo ma to być wznowienie spektaklu Po próbie, przygotowanego niegdyś przez starszych kolegów z Teatru BEZ KOTA. Jednak zespół nie chce powtarzać rzeczy już raz zrobionych. Po awanturze z reżyserem aktorzy i tancerze muszą wziąć sprawy we własne ręce a właściwie nogi… Musicalowe hity stają się pretekstem do szaleńczej zabawy. Przy pomocy jednego z członków dawnego Teatru powstaje zarys przedstawienia i odbywa się jego pierwsza, wariacka próba. Czy z takim obrotem spraw pogodzi się reżyser..?

reżyseria: Iza Borkowska i Darek Sikorski
scenariusz: Darek Sikorski
choreografia: Iza Borkowska
scenografia: Aleksandra Olszewska

obsada: Debora Łojko, Maciej Beczek, Magdalena Bińkowska, Magdalena Borkowska, Katarzyna Gajewska,Katarzyna Jezierska, Olga Krawczak, Marlena Miszkiewicz, Martyna Miszkiewicz, Aleksandra Olszewska, Marta Opilska, Aleksandra Pacak, Michał Piwowarek, Małgorzata Śmielak, Marcin Jabłoński, Agnieszka Senderowska.


Kategorie
Projekty Uncategorized

KREDENS – NA SKRZYDŁACH HISTORII

Spektakl inspirowany historiami, fotografiami, dokumentami, jakie mieszkańcy Siekierek przekazali DOROŻKARNI w ramach projektu KORZENIE SIEKIEREK. Centralnym elementem spektaklu jest duży, kuchenny kredens, pełen wspomnień i wydarzeń. Spektakl obejmuje okres dwudziestolecia międzywojennego i czasu drugiej wojny światowej i pokazuje najważniejsze postaci i wydarzenia z historii tej dzielnicy Warszawy. Towarzysząca muzyka (Carter Burwell i Lao Che), nadaje tym obrazom nieco współczesnego rysu.

Występują: Magdalena Bauer, Izabella Borkowska, Joanna Radecka, Olaf Rojecki.

Scenariusz, scenografia i reżyseria: Aleksandra Olszewska, Darek Sikorski.

Przedpremeirowy pokaz spektaklu – 26 listopada 2017 r., godz. 20.00 (obowiązuje rezerwacja miejsc).

Premiera spektaklu – 3 grudnia 2017 r., godz. 18.00 – wstęp wolny.

Prezentacja spektaklu – 18 grudnia 2017 r., – seminarium Na skrzydłach historii lokalnej – Teatr Kamienica.

Spektakl dofinansowany ze środków Programu Wieloletniego NIEPODLEGŁA na lata 2017-2021, w ramach Programu Dotacyjnego”Niepodległa”.

logo_pl

Kategorie
Aktualności Uncategorized

NASZ CZŁOWIEK W TARAPATACH

Mamy przyjemność porozmawiać z Anną Janotą-Bzowską – mamą  i jej 12-letnim synem Kubą, który zagrał jedną z głównych ról dziecięcych w filmie „Tarapaty”. Na deskach Dorożkarni zadebiutował 5 lat temu tytułową rolą w „Rzodkiewkowym królewiczu”.

Dorożkarnia: Film wszedł na ekrany kin w połowie września i bije rekordy popularności. Kto zdecydował, że Kuba zgłosi się na casting – mama czy syn?

Kuba: Zdecydowaliśmy oboje. Choć mama powiedziała, że to jest moja decyzja, jeśli będę chciał, jeśli mi się to podoba, to jest na tak.

Mama: Syn, stanowczo (uśmiech).To też był przypadek, że na zajęciach teatralnych w Dorożkarni pojawiła się pani reżyser. Obserwowała je i zaprosiła Kubę na casting. Ostatecznie to jednak Kuba zdecydował, że chce spróbować.

D: Kuba, zostałeś wybrany do roli spośród blisko tysiąca dzieci. Jak wyglądał casting?

K: W pierwszym etapie mailem dostałem tekst, którego musiałem się nauczyć.  Na castingu przegadywałem go z panią reżyser i dostałem jeszcze dwie kolejne sceny do nauczenia się. Drugi etap to była integracja: 10 chłopców i 10 dziewczyn. Zostaliśmy podzieleni w pary, musieliśmy sobie improwizować i ćwiczyć sceny z tekstu. Dużo rozmawialiśmy ze sobą.

D: Pierwszy dzień na planie, kto bardziej się denerwował Kuba czy rodzice?
A:
Myślę, że wszyscy razem. Syn podchodził do tego jak do czegoś nieznanego, my też mieliśmy pewne obawy – czy da radę, czy będzie potrafił się skupić, czy nauczy się wszystkiego i spełni oczekiwania reżysera.

D: Kuba, grasz dużą rolę, ciężko było ci przyswoić tekst? Zdradzisz sekret jak ci się to udało?

K: Wiele osób mówiło mi, że mam bardzo dobrą pamięć. Scenariusz dostaliśmy przed wakacjami, żeby się go nauczyć. Później, już na planie dostawaliśmy sceny na 1-2 dni w przód. Reżyserka pani Marta mówiła, żebyśmy nie wykuwali na blachę, bo i tak mogą być zmiany w trakcie zdjęć, czasem mówiliśmy coś dodatkowego.

D:  Czy rola nastolatka w dużym filmie to dla Mamy duże wyzwanie?

A: Myślę, że dla mnie to przyjemność patrzenia na to co powstało. Dostrzegam w synu mnóstwo cech, które ma też jego filmowy bohater. Z drugiej strony widzę też Kubę, który czasem reaguje inaczej niż w domu. Czy to nastolatek czy kilkulatek, dla rodzica to zawsze dziecko. Do końca życia.  (śmiech)

D: A Kuba na co dzień? Jaki jest, co go kręci? 

A: Myślę, że jest otwartym i bardzo chłonnym dzieckiem, które uczy się przez poznawanie i dotykanie. Nie jest typem samotnika, który siedzi w kącie i czyta książki. Chce poznawać świat przez doświadczenie, żyć tym, co go intryguje. Być może dlatego tak dobrze odnalazł się w roli filmowego Olka. Na planie wszyscy z ekipy mówili, że codziennie mieli 100 pytań od Kuby: a jak to działa, a jaki jest efekt tego, a jak to jest zrobione, dlaczego tak a nie inaczej, jak to ustawić?

D: No tak, to jak radziłeś sobie Kuba na planie zdjęciowym?

K: Ooooj, plan zdjęciowy to przede wszystkim baaardzo dużo czekania. Dzień wyglądał tak, że kręciliśmy sceny już nie pamiętam ile godzin, potem mieliśmy przerwę godzinną na obiad, potem znowu kręciliśmy sceny, a  potem wracaliśmy do domu. Zdjęcia trwały w różnych porach, czasem od rana do popołudnia, czasem od 17.00 do 22.00, ale były też sceny które kręciliśmy nad ranem. Plan był ustawiony od godziny trzeciej w nocy do południa, więc trzeba było bardzo wcześnie wstać.

D: Wielu młodym ludziom wydaje się, że gra w filmie to przede wszystkim świetna zabawa, ale przecież ta super przygodo trochę Cię kosztowała.
K:
Tak, musiałem zrezygnować z połowy wakacji i ze szkoły w pierwszych 3 tygodniach roku szkolnego. Potem musiałem nadrabiać zaległości, ale jakoś mnie nie zasmuciło to, że nie będę do niej chodził. Straciłem wakacje, ale drugiej strony moimi wakacjami było kręcenie filmu. To prawda była to praca, ale bardzo przyjemna.

D: Ktoś wspierał Cię na planie?
K:
Na plan przywoził i odwoził mnie Tata, a tam  wspierała mnie cała ekipa. Wszyscy byli super mili. Poznałem Dawida z reżyserii w Łódzkiej Szkole Filmowej, zaprzyjaźniliśmy się i dużo czasu ze sobą spędzaliśmy.  

D: Premiera za Tobą. Jesteś jeszcze bardzo zajęty pokazami, spotkaniami z widzami, wywiadami?  Wyspałeś się już?

K: Ze spaniem nie mam problemu, bo spotkania są zwykle o normalnych porach. Czasem jeździmy gdzieś na pokazy np. ostatnio byliśmy w Sosnowcu i Gliwicach. Nie jest  to męczące, jest to bardzo przyjemne.

D: O co najczęściej pytają widzowie?

K: Ooooj, pytają o bardzo dużo rzeczy (śmiech). Prezenterów i dziennikarzy interesuje jak trafiliśmy do filmu, jakie są nasze zainteresowania. W czasie spotkań są też pytania o konkretne sceny z filmu, o sceny kaskaderskie ze spadaniem, sceny ze sztucznymi rzeczami (np. sztuczną krwią) i o te, których nie ma na ekranie, ale są w książce.

D: Mama zdradziła już, że jesteś niezwykle ciekawym świata nastolatkiem. Masz wiele zainteresowań, z jednej strony sport, z drugiej teatr w Dorożkarni, a jest jeszcze szkoła. To całkiem sporo, nie masz czasem dość?

K: Nie jest źle. Jakoś udaje mi się to wszystko pogodzić, nie mam kłopotów nauce. Chodzę na zajęcia z akrobatyki, trenuję pływanie, czasem też ćwiczę sam, ale mam też takie dni, że nie robię nic.

D: Aniu, wiemy, że będąc nastolatką także występowałaś na scenie. Pochwal się.

A: Było ciekawie, to były lata 80-te ubiegłego wieku, ja mniej więcej w wieku Kuby. Śpiewałam w kościelnej scholi  i wraz z innymi dziećmi zostałam zaproszona do udziału w projekcie, który później przerodził się w Teatr Muzyczny Pantera. W Panterze zostałam aż do matury.

D: Myślisz, że Twoje artystyczne doświadczenia miały wpływ na Kubę? Wszak to mama przyprowadziła go na zajęcia teatralne.

A: Mam filozofię, że takie zajęcia teatralne są potrzebne każdemu dziecku po to, by później w życiu dorosłym nie mieć problemu z wystąpieniami publicznymi, z wypowiadaniem się. Taką wewnętrzną większą pewność siebie można opanować właśnie w ten sposób.
Dlatego zapisałam Kubę na zajęcia przedszkolne w Dorożkarni. Żeby przez zajęcia rytmiczno-artystyczne oswoił się z występowaniem, żeby był między innymi dziećmi, żeby potrafił  zapanować nad stresem. To miała być przygoda, nie było planu, że Kuba ma być aktorem. Absolutnie.

D: Kuba, chciałbyś wystąpić jeszcze w filmie?

K: Chciałbym, ale chyba jak będę trochę starszy. No chyba, że nadarzyłaby się super okazja, super film.

D: A jaki to jest super film?

K: Na przykład „Tarapaty 2” (uśmiech), choć raczej nie ma szans na to.  

D: Dlaczego warto obejrzeć „Tarapaty”?

K: Po pierwsze dlatego, że jest to polski film, co rzadko się teraz zdarza. Dużo osób pyta, kiedy będzie następny taaak dobry film. Po drugie jest to film dla dzieci, ale nie tylko,  wielu starszym osobom też się podoba. Po trzecie jest to film emocjonujący, przygodowy z elementami grozy, ale ta groza nie jest straszna. Jeszcze ani jedno dziecko nie powiedziało, że to był słaby film.

D: Co byś poradził dzieciom, młodzieży, którzy chcieliby wystąpić w filmie? Twoje 3 rady, co warto zrobić, żeby takie marzenie zrealizować?

K: Po pierwsze szukać różnych castingów i śmiało na nie chodzić. Po drugie chodzić do Dorożkarni na zajęcia teatralne (uśmiech). Po trzecie wierzyć w siebie i nie poddawać się, nawet jeśli nie dostanie się do filmu za pierwszym razem. Często tak jest, że jest się dobrym, ale potrzebna jest inna osoba, bardziej pasująca na przykład wyglądem do danej roli.

D: A co mama podpowiedziałaby rodzicom dzieci marzących o roli w filmie?

A: Żeby nie naciskali (uśmiech), żeby nie robili nic na siłę, żeby to wyszło od dziecka. Jeśli to ono będzie chciało, będzie to naturalną konsekwencją uzdolnień, które ich pociechy mają.

D: Jak wspierać dzieci w ich zainteresowaniach artystycznych?

A: Myślę, że rolą rodziców jest dać im szansę poznania. Niech próbują różnych rzeczy w życiu – gry na gitarze, gry w teatrze, śpiewania na scenie. W Warszawie jest tyle możliwości, które wymagają tylko zaangażowania rodziców w kwestii dojazdu. Dzieci powinny próbować i szukać tego, czego same chcą. Klucz do sukcesu to robić to, co się lubi.

D: Pięknie dziękujemy za rozmowę.

 

Rozmawiała: Aleksandra Antolak.

 

 

Kategorie
Projekty Uncategorized

GRA PLANSZOWA – KORZENIE SIEKIEREK

KORZENIE SIEKIEREK to przygodowa gra planszowa dla grupy od 2 do 6 graczy powyżej 8 roku życia. Trwająca ok. 120 min. rozgrywka przybliża wydarzenia i postaci związane z Siekierkami, częścią dzisiejszego Mokotowa.

Gra związana jest z historią lokalną, którą Dom Kultury DOROŻKARNIA zgromadził dzięki współpracy z mieszkańcami w projekcie Korzenie Siekierek. Plansza do gry została oparta na bazie  planu Siekierek sprzed 1945 roku, który powstał w trakcie spotkań z mieszkańcami. Zaznaczone na niej domy, dworki czy drogi istniały naprawdę, a gracze dowiedzieć się mogą więcej na ich temat, korzystając z wirtualnej mapy na stronie www.korzeniesiekierek.pl.

Edukacja i inspirowanie do samodzielnego poznawania historii  stanowią główny cel gry – oczywiście obok dawania okazji do dobrej zabawy. Uczestnicy wcielają się w przedstawicieli tradycyjnych zawodów związanych z Siekierkami, jak piaskarz wydobywający surowiec z dna rzeki, wikliniarz wyplatający kosze czy dorożkarz. W trakcie rozgrywki biorą zaś udział w wydarzeniach rozgrywających się na tych terenach. Czasami będą to drobne epizody związane z życiem codziennym, czasami zaś – kluczowe zdarzenia mające wpływ na bieg historii, jak np. te związane z powstaniem styczniowym, drugą wojną światową czy… objawieniem Matki Boskiej w 1943 r.

Wydarzenia różnią się poziomem trudności, a zwycięża ten gracz, który jako pierwszy z powodzeniem weźmie udział w trzech wyróżnionych jako najtrudniejsze. Nie oznacza to jednak, że gra oparta jest wyłącznie na rywalizacji. Konieczna będzie także współpraca z innymi, umiejętność przewidywania oraz po prostu ciekawość świata, bez której podobnie jak w życiu, daleko się nie zajdzie.

Ilustracje do gry przygotowały malarki:  Anna Emalianowa i Aleksandra Iwanowa, oprawę graficzną stworzył Jakub Różycki, autorem gry jest Wacław Leśniewski.

Premiera gry odbyła się 21 października 2017 r. podczas wielkiej imprezy PLANSZÓWKI na NARODOWYM.  Grę stworzyli Dom Kultury DOROŻKARNIA oraz zespół projektantów z firmy Games Development.

20171021_15372820171021_13013820171021_15405220171021_13014420171021_125221

 

Korzenie Siekierek-59Korzenie Siekierek-141Korzenie Siekierek-62 Korzenie Siekierek-90Korzenie Siekierek-125Korzenie Siekierek-13Korzenie Siekierek-43

 

Korzenie Siekierek-172Korzenie Siekierek-331Korzenie siekierek-29

 

 

 

 

 

 

 

 

Zdjęcia: lightwalker photography

Dofinansowano ze środków Muzeum Historii Polski w Warszawie w ramach Programu „Patriotyzm Jutra”.

Webmhp3

 

 

Film: Jacek Różański


Content | Menu | Access panel