Pierwszy wykład: 18 października (zajęcia w trzeci poniedziałek miesiąca)
Jak wejść w świat sztuki bezboleśnie i nauczyć się poruszać się w tym obszarze w sposób naturalny? Czy sztuka współczesna i nowoczesna to jest to samo? Czym jest obraz figuratywny, a czym abstrakcja? Co wiesz o przewrotnym świecie dada? Czy można pokochać futuryzm i kubizm? Czy znasz współczesne malarstwo polskie?
Te i wiele innych ciekawych zjawisk w sztuce współczesnej poznasz na wykładach z Dorotą Kozieradzką. Artystka przez wiele lat budowała doświadczenie pracując z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi w Muzeum Narodowym w Warszawie, Muzeum Plakatu w Wilanowie, Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
Sztuka jest zwierciadłem rzeczywistości, wszelkie przemiany społeczne, gwałtowne zwroty historii wpływają na jej język. Żeby ją zrozumieć musimy przed wszystkim zrozumieć samego artystę. Wówczas rozpoczyna się arcyciekawa wizualna przygoda. Najmłodsi chłoną sztukę w sposób nieskrępowany. Dorośli wymagają oswojenia tematu poprzez odrzucenie dotychczasowych wyobrażeń. Na chwilę znów muszą spojrzeć na świat oczami dziecka. Na wykładach Doroty pokochasz sztukę współczesną.
Czarny kot na czarnym tle. Postać kota zlewa się z tłem, wyraźne są różnokolorowe oczy kota.
Drodzy,
Jest nam niezmiernie przykro, że w związku z obowiązującymi przepisami bezpieczeństwa nie możemy zaprosić wszystkich zainteresowanych na spektakl Bal u Wolanda. Zajrzyjcie nanasz kanał na Youtubew piątek 25 września. O godz. 20.00 zaczynamy streaming spektaklu.
Z okazji naszych okrągłych urodzin zapraszamy w sentymentalną podróż ulicami osiedla Siekierki do naszej siedziby przy ulicy Kątnej. Historia Dorożkarni nie jest jednoznaczna i prosta. Sięga roku 1985, kiedy to swoją działalność na warszawskim Służewcu rozpoczął Młodzieżowy Teatr Muzyczny Pantera, który w 1996 roku znalazł swój dom na Siekierkach, przy ulicy Kątnej. Dom był malutki, próby robiliśmy w trzech okolicznych szkołach, dzień zaczynaliśmy od palenia w piecu, ale wreszcie mieliśmy swoje miejsce. Z gorącą herbatą, długimi rozmowami o sztuce i planami na przyszłość. Teatr się rozwijał i rozrastał, a w końcu przerodził się w Dom Kultury Dorożkarnia.
Choć sytuacja zmusiła nas do przeformułowania programu i wymiaru – urodziny Dorożkarni odbędą się i serdecznie zapraszamy:
25 września 2020, piątek – podwórko Dorożkarni oraz streaming na kanale Dorożkarni na YouTube
godz. 20.00 – Bal u Wolanda – spektakl w wykonaniu Teatru Tańca Test, Teatru Tańca Jazz i Gości
26 września 2020, sobota – podwórko Dorożkarni
godz. 11.00-12.50 – Robimy maski – warsztaty dla dzieci i dorosłych
Podaruj sobie chwilę i ciesz się tańcem. W rytm znanych i lubianych przebojów, w atmosferze frajdy i radości. Bez stresu i napinania, że źle wypadniesz. Taniec nowoczesny z elementami fitnessu wzmocni Twoje mięśnie, a przy okazji będziesz spalać kalorie.
Ubierzcie się tak, by nic nie krępowało Waszych ruchów.
Zajęcia są otwartą formą łączącą taniec oraz zabawy ruchowo-muzyczne dla dzieci.
Poprzez wspólną zabawę i ćwiczenia mamy mogą aktywnie spędzić czas z dziećmi. Ważną częścią zajęć jest zaangażowanie dzieci. Mama i dziecko ćwiczą razem, obserwują się, uczą się od siebie nawzajem ruchów, wspólnie biorą udział w zabawie. Dzieci oglądają swoje tańczące mamy ale też tańczą razem z nimi. Spróbujemy skupić się nie tylko na potrzebach dzieci, ale też mam wykorzystując proste ćwiczenia pilatesu i jogi.
TEST tworzą dorośli pasjonaci tańca: amatorzy i profesjonaliści. Większość z nich wychowała się na zajęciach w Dorożkarni. Teraz, w pracy nad choreografiami i spektaklami wykorzystują różne style taneczne: jazz, contemporary, phisical, modern. Doskonalą swoją technikę poprzez klasykę, stretching, techniki Lestera Hortona i metodę Pilates.
Teatr ma na swoim koncie: spektakle, projekty wielokulturowe i międzynarodowe, przedstawienia plenerowe. Jest laureatem festiwali ogólnopolskich i międzynarodowych m.in.: New Prague Dance Festival (Czechy), Barcelona Dance Award (Hiszpania), Global Education Festiwal (Włochy).
Tancerki i tancerze TESTu często występują, bo bardzo to lubią, a poprzez taniec realizują swoje sceniczne marzenia.
W 2021 obchodzą jubileusz 15 lat istnienia TEATRU TAŃCA TEST.
W 2018 r. grupa zrealizowała projekt wielokulturowy InDanceGration dofinansowany z Funduszu Animacji Kultury.
TEST jest laureatem festiwali ogólnopolskich i międzynarodowych m.in.: New Prague Dance Festival (Czechy), Barcelona Dance Award (Hiszpania), GEF (Włochy).
Grupa tworzy przedstawienia teatralne, a podczas pracy poznaje wszystkie elementy pracy aktora, kostiumologa, scenografa, charakteryzatora, choreografa i reżysera. To pozwala na rozwijanie wyobraźni, pomysłowości, kreatywności, wyrobienie samodzielności, wytrwałości, rzetelności i obowiązkowości. Praca w grupach i zajęcia indywidualne, gry i zabawy dramatyczne, działania improwizacyjne i inscenizacyjne, okołoteatralne rozmowy podczas prób kształtują intelekt i wzbogacają osobowość młodego człowieka. Młodzież uczy się wypowiadać za pomocą własnego ciała, ruchu, gestu, mimiki i słowa.
Wiedza, czyli o czym mówimy?
O historii teatru, historii dramatu, historii tańca, poszerzamy ogólną wiedzę o człowieku, poznajemy podstawowe pojęcia z technik aktorskich i scenicznych.
Umiejętności, czyli co ćwiczymy?
Ćwiczymy samodzielne myślenie, umiejętności współpracy, pamięć, dykcję, oddech, ruch sceniczny i techniki aktorskie.
Postawa, czyli co rozwijamy?
Rozwijamy koordynację, wyobraźnię, umiejętność pracy w grupie, odpowiedzialność, panowanie nad emocjami, rzetelność, obowiązkowość, pozytywne myślenie.
Jak wyglądają zajęcia?
Rozmowa, rozgrzewka ruchowa, rozgrzewka oddechowa i dykcyjna, etiudy aktorskie (indywidualne i zbiorowe), praca nad scenariuszem, próby spektaklu.
Jest to spektakl na styku rzeczywistości cyrkowej i nierzeczywistego życia klaunów. To połączenie cyrku z kabaretem, pantomimą i teatrem dramatycznym. To świat, w którym nie można nikogo okłamać. Klauni mogą wiele. Już od dawna przestali tylko rozśmieszać. Z czerwonym nosem łatwiej i bezpieczniej jest ujawniać oczywiste niedorzeczności. Nie trzeba brać poważnie krytyki błazna. Klaun bierze na swoje barki całą naszą głupotę i wszystkie nieszczęścia, które nas spotkają. Wtedy śmiejemy się już nie z siebie.
Sztuka cyrkowa to marzenie twórców teatru. Klaunowskie skecze są zwykle przerywnikami w głównym przedstawieniu, w Clownach stanowią treść tego przedstawienia.
Scenariusz: Andrzej Strzelecki
reżyseria: Darek Sikorski
muzyka: Nino Rota
występują: Mela Kupis, Sebastian Leśniak, Ania Orłowska, Zofia Sochaczewska, Hanna Stacewicz, Ewelina Wiśniewska.
Bolero
premiera czerwiec 2016
Orkiestra bez pulpitów, nut a nawet instrumentów. I dyrygent, który próbuje zachęcić muzyków do gry. Gdy ci oponują, dyrygent zarzuca członkom orkiestry brak wyobraźni, która w muzyce jest najważniejsza. Obie strony nie mogą się dogadać, ale są skazane na siebie. Kiedy kończą się wreszcie wzajemne wyrzuty i oskarżenia, zaczynają grać.. i już nie mogą przestać. Nie lubimy być sterowani. Chcemy chronić własną osobowość i chcemy przynależeć do grupy. Chcemy tworzyć własną rzeczywistość świadomie, bez fałszywego przywództwa. Czy jesteśmy w stanie oprzeć się manipulacji? Ostatnie wydarzenia nie napawają optymizmem. Ale może w rzeczywistości nie jest z nami aż tak źle…
Bolero to uniwersalna historia a w niej sporo absurdalnego humoru, realistycznych obserwacji i tak zwane drugie dno. Jak w życiu…
scenariusz: Grzegorz Reszka
reżyseria: Darek Sikorski
muzyka: Maurice Ravel
obsada: Mela Kupis, Sebastian Leśniak, Ania Orłowska, Zofia Sochaczewska, Hanna Stacewicz, Ewelina Wiśniewska.
“W ceramice na produkt końcowy trzeba poczekać. Gdy namęczymy się nad zrobieniem kubka, widzimy efekt dopiero po upływie czasu, bowiem do końca nie wiemy, co wyjmiemy z pieca” – tłumaczy Janusz Żabowski. Uczestnicy zajęć stopniowo poznają techniki tworzenia wyrobów z gliny. Przy użyciu koła garncarskiego, pieca i szkliwa powstają ich pierwsze dzieła sztuki dekoracyjnej i użytkowej.
Każdy realizuje swoje indywidualne projekty artystyczne i każdy przekona się, że ma talent i potrafi wyczarować prawdziwe dzieła sztuki.
Prowadzący niczego się tu nie narzuca, nie podsuwa gotowych wzorów, ale zachęca do myślenia, kreatywności, rozwijania twórczej pasji. Każdy uczestnik zajęć może liczyć na fachową opiekę oraz twórczą i przyjazną atmosferę, a jedynym ograniczeniem jest tu wyobraźnia… i … wielkość komory pieca. Co można stworzyć? Kubki, filiżanki, misy, talerze, garnki, aniołki, ryby i ramki…
Wiedza, czyli o czym mówimy?
Teorię zostawiamy za drzwiami, a kieruje nami nieskrępowana wyobraźnia i chęć zabawy.
Umiejętności, czyli co ćwiczymy ?
Rozumienie przestrzeni, cierpliwość i pokorę wobec materii.
Postawa, czyli co rozwijamy?
Kreatywność i otwartość, poczucie estetyki, umiejętność realizacji wspólnych projektów.
